تحريك الكتريكي مغزآرتروز گردن چه بلايي سرمان مي آورد؟
آرتروز گردن چه بلايي سرمان مي آورد؟
۱۰ دقيقه بعضي از كارهاي روزانه و آسيبات باعث بروز آرتروز گردن مي شود با بالا رفتن سن احتمال بروز اين مشكل بيشتر مي شود كه معمولا با سردرد همراه مي شود. دلايل بروز آرتروز گردن و راههاي درمان آن پيري و افزايش سن اجتناب ناپذير است؛ در حقيقت، هر روز در هر يك از ما رخ مي دهد ؛ با پيري، سايش و پارگي روي مفاصل بدن از جمله ستون فقرات اتفاق مي افتد.اسپونديلوز گردني كه اغلب به سن مربوط است، به علاوه انواع ديگر، از تغييرات فاسد كننده اي است كه در مفاصل و صفحات فقرات رخ مي دهد. شما ممكن است اسپونديلوز گردني را به عنوان آرتروز گردن و يا مرض ناتوان كننده اي بر گردن بدانيد. آرتروز گردن معمولاً در حدود چهل سالگي شروع مي شود و تا چند سال ادامه مي يابد كه گفته مي شود مردان در سنين پايين تر از زنان اين مشكل را خواهند داشت. طناب اسپونديلوز گردني مي تواند منجر به ميلولوپاتي شود؛ وضعيتي كه طناب نخاعي توسط سازه هاي اطراف فشرده مي شود، در واقع، اسپونديلوز گردني شايع ترين مشكل گردني است كه باعث ميلوپاتي مي شود همچنين ممكن است منجر به راديكولوپاتي شود درباره هر دو، در بخش سلامت نمناك بيشتر توضيح داده شده است. آرتروز گردن: چگونه در ستون فقرات گردن تغييرات رخ مي دهد آرتروز در گردن با استئوفايت ها- آكا استخوان اسپور - شروع مي شود كه در مهره هاي بدن شكل مي گيرد. استخوان اسپور، واكنش بدن نسبت به سايش و پارگي مفاصل هستند. در ستون فقرات آن ها با كمك به افزايش مساحت سطح مفاصل و توزيع يكنواخت وزن روي آن در طول فعاليت روزمره به يك هدف رسيدگي مي كنند.مشكل اين است كه اسپورهاي استخواني ممكن است منجر به درد شوند، به ويژه زماني كه فشار بر روي اعصاب و يا طناب نخاعي قرار مي گيرد. چنين فشاري هم مي تواند باعث بي حسي، ضعف و حتي بي اختياري روده شود كه يك وضعيت اورژانسي پزشكي است. ورزش آرتروز گردن آرتروز گردن چيست و چگونه درمان مي شود؟ عوامل خطر براي ورم مفاصل در گردن: سن: بزرگ ترين عامل خطر براي اسپونديلوز گردني، سن است.زماني كه به سن ميانسالي مي رسيد، احتمال ابتلا به ورم مفاصل به گردن افزايش مي يابد.آكادمي آمريكايي جراحان ارتوپدي مي گويد كه اين وضعيت در بين جمعيت مسن بسيار رايج است. ژنتيك: بعد از سن، ژنتيك بزرگ ترين خطر را در بر مي گيرد.در كنار چند نوع ديگر از مشكلات مربوط به ستون فقرات، اسپونديلوز گردني مي تواند در خانواده ها به ارث برده شود.اگر مجراي نخاعي و يا مجراي بين مهره اي به طور طبيعي قطر كوچكي داشته باشند، خطر شما براي پيچيدگي هاي فاسد كننده ممكن است بالاتر باشد. نخاع يك ساختار بسيار حساس است كه پيام هاي بين مغز و بقيه بدن را منتقل مي كند - فضاي آزاد كمتري در آن فضا وجود دارد.تماس بين نخاع و ستون ممكن است نخاع را تحريك كرده و موجب ميللوپاتي شود كه در بالا تعريف شده است. سيگار كشيدن: مهم نيست كه چطور از آن را استفاده مي كنيد، سيگار كشيدن مي تواند براي شما واقعاً بد باشد.اين با افزايش خطر ابتلا به بيماري ديسك دژنراتيو، جراحي برگشت پذير و ساير شرايط، از جمله، آرتريت گردن همراه است. عوامل خطر رواني: افسردگي و اضطراب، عوامل خطر رواني براي ورم مفاصل در گردن هستند.مطالعه اي كه در سال ۲۰۰۹ در روزنامه BMC منتشر شد، ارتباط قوي بين عوامل رواني و درد گردن را به طور كلي گزارش داد. نويسندگان نتيجه گرفتند كه "هرچه سطح درد در گردن بالاتر برود، توجه بيشتري بايد به پريشاني رواني و اجتماعي شود". به طور خاص، نويسندگان مطالعه اي درباره جراحي عصبي تخمين مي زنند كه بيش از يك سوم بيماران مبتلا به ميللوپاتي اسپونديلوتيك گردني، يا CSM، افسرده يا مضطرب هستند. CSM، اسپونديلوتيك گردني است كه نخاع را تحت تاثير قرار مي دهد و علائم مربوط به آن را ايجاد مي كند. آنها مي گويند كه اين اختلالات خلقي بسيار به شدت وابسته به توانايي بيماران در حركت هستند. كار روزانه: درباره شغل خود صحبت كنيد.انجمن جراحان ارتوپدي مي گويد كه اگر شغل شما شامل مقدار زيادي حركت و / يا كاري است كه بالاي سرتان انجام مي شود، ممكن است ريسك شما دوباره بالاتر باشد.افسردگي و يا اضطراب، عوامل خطر رواني كه در بالا به آن ها اشاره شد، در محل كار نيز اتفاق مي افتد. آسيب: و در نهايت، آسيب، به ويژه آسيب هاي مكرر، خطر شما را براي اسپونديلوز گردني افزايش مي دهد.گفته مي شود كه بيشتر آرتروز گردن از ضربه ناشي نمي شود. علائم بيماري آرتروز در گردن: به طور كلي، منبع درد آرتروز گردن به خوبي توسط جامعه پزشكي درك نمي شود و امكان داشتن اين شرايط بدون علائم وجود دارد. علائم سر و گردن: زماني كه علائم رخ مي دهند، درد متناوب گردن به نام سرويكالگيا به همراه سفتي معمولاً شايع ترين هستند.حدود يك سوم از افراد مبتلا به ورم مفاصل نيز دچار سردرد هستند ، كه بيشتر در ناحيه پايين جمجمه واقع مي شوند. سردرد گاهي اوقات درد و يا سفتي را رد مي كند و علائم غالب مي شود. علائم آرتروز گردن آرتروز گردن چه نشانه هايي دارد؟ علائم راديكولوپاتي و ميلوپاتي: دو نوع ديگر از علائم كه در افراد با گردن رحم معمول هستند كه چنانچه در بخش سلامت نمناك گفته ايم عبارتند از:راديكولوپاتي و ميلوپاتي.راديكولوپاتي يك فرآيند بيماري است كه بر روي عصب نخاعي تاثير مي گذارد. عصب نخاعي، نامي است كه به بخشي از عصب منشعب شده از نخاع اصلي داده مي شود.بيشتر اوقات نوعي فشار بر روي ريشه عصب نخاعي، چيزي است كه نشانه ها را ايجاد مي كند. علائم ممكن است شامل درد، ضعف، بي حسي و يا احساسات سوزن سوزن شدن در يك قسمت باشد.به طور مشابه، ميللوپاتي يك فرآيند بيماري موثر بر طناب نخاعي است.همان طور كه در بالا ذكر شد، نخاع يك ساختار عصبي طولاني است كه طول ستون فقرات را در بر مي گيرد.در مجراي نخاعي قرار دارد، گذرگاهي است كه در مركز ستون فقرات قرار دارد. اين يكي از دو ساختار اصلي سيستم عصبي مركزي است.ساختار ديگر مغز نيز مي باشد.مشابه علائم راديكولوپاتي، بيشتر علائم ميللوپاتي ناشي از فشردگي هستند، اما در اين مورد از نخاع كمتر خواهد بود. ميللوپاتي به مرور زمان به كندي پيش مي رود.ممكن است خود را به روش هاي مختلفي نمايان كند، اما نه محدود به نشانه هاي مرتبط با ريشه هاي عصبي فشرده ستون فقرات يا راديكولوپاتي. اين نشانه ها عبارتند از : درد ضعف بي حسي و يا احساسات الكتريكي در يك حد اما انواع ديگري از علائم ميللوپاتي نيز وجود دارد، براي مثال، سرگيجه. هم چنين، اگر علائم از بالا به گردن شما ناشي مي شوند، كه ممكن است منجر به شرايطي به نام گردنه رحم گردن شما شوند، ممكن است مبتلا به سندروم به نام "بي حس " باشيد.اين نشانه ها ممكن است زماني ايجاد شوند كه طناب نخاعي بين C - ۵ و C - ۷ تحت فشار قرار گيرد. تشخيص بيماري اسپونديلوزيس گردني: همانند اكثر فرايندهاي تشخيصي، پزشك شما احتمالاً با گرفتن يك تاريخچه و انجام يك تست فيزيكي اطلاعاتي درباره اسپونديلوزيس گردني را جمع آوري خواهد كرد. ام آر آي براي آرتروز گردن: وقتي نوبت به آزمايش تصويربرداري تشخيصي مي رسد، MRI استاندارد طلايي است.اين به خصوص زماني است كه پزشك بايد منبع علائم عصبيتان را تعيين كند. مي تواند به پزشك شما كمك كند كه نه تنها استخوانتان را مي بيند، بلكه بافتهاي نرم و اعصاب را نيز مي بيند، و ممكن است به او كمك كند تا به درستي تخمين بزند كه چقدر فضاي آزاد در مناطقي كه طناب و / يا ريشه هاي عصب نخاعي وجود دارد، است. اشعه ايكس براي آرتروز گردن: اشعه هاي ايكس هم براي تشخيص اسپونديلوز گردني به كار مي روند.چون به تصويرسازي گذرگاه هاي استخواني كه شامل طناب نخاعي و ريشه هاي عصب نخاعي هستند، اجازه كار مي دهند. اگر علائم عصبي نداشته باشيد، ممكن است تنها به يك اشعه ايكس نياز داشته باشيد.ارزش اشعه ايكس عمدتا در توانايي آن براي نشان دادن آنچه كه در استخوان ها اتفاق مي افتد، بستگي دارد. در عوض درد و يا علائم ديگر، داشتن يك نشانه ممكن است پزشك شما را به مواردي مانند تنگ شدن در فضاي ديسك ، اخطار استخوان و كاهش قطر كانال نخاعي كه مي تواند منجر به ميلولوپاتي شود، باشد. هم چنين اشعه ايكس ممكن است به پزشك تان كمك كند كه اسپونديلوز گردني را به عنوان خفيف، متوسط يا شديد طبقه بندي كند. سي تي اسكن آرتروز گردن: سي تي اسكن يك تست تشخيصي ديگر است كه عموماً به افراد مبتلا به اسپونديلوز گردني داده مي شود. CT اسكن شبيه اشعه ايكس است، به جز اينكه چندين عكس از داخل بدن را مي گيرد و آن ها را كنار هم مي گذارد تا يك مقطع عرضي از اين ناحيه را نمايش دهد. كيفيت تصويرش بهتر از يك اشعه ايكس است، كه ممكن است به پزشك شما اجازه مطالعه بهتر در مورد مجراي نخاعي را بدهد و هر تغييري در استخوان ها را نشان مي دهد. تشخيص آرتروز گردن با مايلوگرافي و CT مايلوگرافي: مايليوگرافي براي تجسم ريشه هاي عصبي ستون فقرات است و به عنوان راهي براي شكار آن مانع هايي است كه مي تواند به نشانه هاي راديكولوپاتي مورد بحث در بالا اشاره شود.مراقب باشيد، مايلوگرافي شامل سوزن و تزريق رنگ به بدن شما است. همچنين يك آزمايش به نام CT مايلوگرافي وجود دارد كه برخي افراد حرفه اي ترجيح مي دهند، به اين دليل كه تصور نتايج مثبت كاذب كمتري (در مقايسه با ميلوگرافي ) خواهد داشت. همچنين آزمايشاتي به نام CT مايلوگرايي وجود دارد كه بعضي از فيزيوتراپان ترجيحش ميدهند ، زيرا به نظر مي رسد نتايج مثبت كاذب كمتري دارد (در مقايسه با ميلوگرافي) دارد. سي تي مايلوگرافي اغلب در هنگام جراحي استفاده مي شود. تشخيص آرتروز گردن آرتروز گردن چگونه تشخيص داده مي شود؟ مطالعه هدايت عصبي آرتروز گردن: و در نهايت، نوع ديگري از آزمايشاتي كه پزشكان براي تشخيص (يا تاييد تشخيص بيماري) از آن استفاده مي كنند، مطالعه هدايت عصبي است. مطالعه هدايت اعصاب، عملكرد اعصاب شما را اندازه گيري مي كند. گاهي اوقات با تست EMG همراه مي شود كه كنترل اعصاب براي عملكرد عضلاني را در طول انقباض و آرامش انجام مي دهد. تست هدايت عصبي ممكن است باعث ناراحتي شما شود، چون يك محرك الكتريكي از طريق الكترودها روي پوست وصل خواهد شد. آزمايش EMG از طريق تزريق سوزن انجام مي شود. درمان آرتروز گردن: پزشك مراقبت هاي اوليه يا پزشك متخصص داخلي ممكن است قادر به ارائه درمان اسپونديلوز گردني شما باشد.گفته مي شود كه بسياري از ارجاع ها به متخصص براي ورم مفاصل صورت مي گيرد. مراجعه به روماتولوژيست ها، متخصصان اعصاب و ارتوپد يا جراحان عصبي نيز رايج است.اما جراحي به طور كلي براي آرتروز گردن داده نمي شود.در عوض، مراقبت محافظه كارانه مي تواند به شما در كنترل درد و كاهش پيشرفت بيماري كمك كند. علائمي كه ممكن است به جراحي نياز داشته باشند ، عبارتند از؛ درد غير ممكن براي كنترل، و يا علايم افسردگي كه در طول زمان بدتر مي شوند. اگر نياز به عمل جراحي داريد،مي توانيد به لامينكتومي مراجعه كنيد، همچنين به عنوان عمل جراحي فشرده سازي نيز شناخته مي شود. مطالعه اي در سال ۲۰۱۸ نشان داد كه عمل برداشت فشار در گردن كه به "كاهش فشردگي فشار" قدامي شناخته مي شود، در تسكين علائم سرگيجه مربوط به اسپونديلوز گردني موثر است. درمان فيزيكي براي آرتروز گردن: در حالي كه شما نمي توانيد انحطاط مفصلي مرتبط با افزايش سن را متوقف كنيد، اما مي توانيد سرعت رشد آن را كاهش دهيد. اگر علائم شما خفيف و يا متوسط باشند، و اگر مشكلات اعصاب مترقي نداشته باشيد، مي توانيد تنها به مراقبت محافظه كارانه نياز داشته باشيد. اين ممكن است شامل يك يا چند مورد از موارد زير باشد: داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي (NSAIDs) شامل آسپرين, ناپروكسن يا ايبوپروفن براي كاهش التهاب و تسكين درد. مسكن هايي مثل استامينوفن (Tylenol) فقط براي تسكين درد. تزريق كورتيكواستروئيد براي درمان دردهاي تابشي و كاهش تورم. مسدود كننده هاي عصبي براي تسكين درد موقت. محدود كردن فعاليت فيزيكي، اما نه حذف كاملشان. گردنبند براي حمايت و ثبات در طول دوره بهبودي. انجام ورزش و، همان طور كه در بالا ذكر شد، درمان فيزيكي. به طور كلي، براي مراقبت هاي محافظه كارانه بايد به درمانگر فيزيكي مراجعه كنيد كه توسط پزشك مراقبت هاي اوليه شما توصيه شده است. اين مورد در تمام كشورها صدق نمي كند، بنابراين ممكن است بخواهيد به طور خاص چك كنيد. آنطور كه در بخش سلامت نمناك اشاره شده است خوبيه درمان فيزيكي اين است كه مراقبت محافظه كارانه شما احتمالاً متناسب با شرايط و علائم خاص شما خواهد بود. زماني كه علائم بروز مي كند، استراحت كنيد. برخي اوقات حركات گردن را براي مدت كوتاهي محدود كنيد، مثلاً براي يك بعد از ظهر يا يك روز، كافي است اجازه بدهيد التهاب كاهش پيدا كند و درد ازبين برود. درمان اعمال سرما و يا گرما: برخي افراد كمپرس سرد را ترجيح مي دهند، به ويژه پس از فعاليتي كه منجر به درد مي شود و باعث به حداقل رساندن التهاب مي شود.بيماران ديگر كمپرس گرم را ترجيح مي دهند، مانند يك تشك گرمايي يا پوشش گرمايي، و يا گرما مرطوب، مانند يك پوشش گرماي مرطوب براي گردن و يا حمام گرم. اصلاح فعاليت: گاهي اوقات، محدود كردن يا حذف فعاليت هاي خاص مي تواند از درد جلوگيري كند.براي مثال، فرد ممكن است يك حركت شنا مخصوص به گردنش پيدا كند كه باعث دردش مي شود در اين حالت، اين حركت بايد محدود باشد يا به طور كامل در آينده از آن اجتناب شود. داروهاي تجويز شده: پزشك مي تواند داروهايي را تجويز كند، كه هم چنين مواد مخدر ناميده مي شود، كه گيرنده هاي درد را در مغز مسدود مي كند. گزينه ديگر مي تواند شل كننده هاي ماهيچه اي باشد كه ماهيچه دردناك را در گردن و ماهيچه هاي اطراف شل مي كند. داروهاي تجويز شده اغلب راه حل هاي كوتاه مدت هستند و به طور مداوم توصيه نمي شوند. فركانس راديو تخريب (RFA). اين روش RFA روشي با حداقل تهاجمي است و گرما را از نوك سوزن به منظور ايجاد ضايعات روي اعصاب كوچك كه به اتصال وجوه اشتراك مي گذارند، ارايه مي دهد. اين روش از ارسال سيگنال هاي درد به مغز جلوگيري مي كند. در حالي كه RFA قادر به فراهم كردن تسكين طولاني مدت بيش از يك بلوك عصبي مركزي يا تزريق وجه مشترك است، اما هنوز يك راه حل موقتي است، زيرا اعصاب به احتمال زياد در يك يا دو سال دوباره توليد مي شوند. RFA معمولاً تا زماني كه يك بلوك عصبي مركزي و / يا يك تزريق مشترك براي بيمار موفقيت آميز بوده و در نتيجه آن را به عنوان علت احتمالي درد شناسايي كرده است، امتحان نشده است. داروي آرتروز گردن راه هاي درمان آرتروز گردن وقتي علائم آرتروز گردن شروع مي شود، معمولا با درد و اين موارد شناخته مي شود: به تدريج شروع مي شود و ممكن است در طول زمان به تدريج بدتر شود حس خشكي و سفتي، به جاي نرم بودن، به خصوص در مراحل اوليه رخ مي دهد اول صبح بدتر است، بعد از بلند شدن و حركت به اطراف بهبود پيدا مي كند. در پايان روز دوباره بدتر مي شود. با استراحت كردن بهتر مي شود در به شانه يا بين تيغه هاي شانه مي كشد هنگامي كه گردن فشرده مي شود، احساس تحريك و درد مي كنيد. در اواسط شب شما را از خواب بيدار مي كنند باعث سردرد، به ويژه در پشت سر، مي شود. فرد مبتلا به آرتروز گردني مي تواند يا تمام اين نشانه ها را تجربه كند و يا تنها تعداد كمي از آن ها ممكن است در طول زمان پيشرفت يا تغيير كند.
به گزارش اقتصادآنلاين به نقل از نمناك؛ بعضي از كارهاي روزانه و آسيبات باعث بروز آرتروز گردن مي شود با بالا رفتن سن احتمال بروز اين مشكل بيشتر مي شود كه معمولا با سردرد همراه مي شود.
قيمت جديد ال ۹۰ صفر
قيمت جديد ال ۹۰ صفر
دلايل بروز آرتروز گردن و راههاي درمان آن
پيري و افزايش سن اجتناب ناپذير است؛ در حقيقت، هر روز در هر يك از ما رخ مي دهد ؛ با پيري، سايش و پارگي روي مفاصل بدن از جمله ستون فقرات اتفاق مي افتد.اسپونديلوز گردني كه اغلب به سن مربوط است، به علاوه انواع ديگر، از تغييرات فاسد كننده اي است كه در مفاصل و صفحات فقرات رخ مي دهد.
شما ممكن است اسپونديلوز گردني را به عنوان آرتروز گردن و يا مرض ناتوان كننده اي بر گردن بدانيد. آرتروز گردن معمولاً در حدود چهل سالگي شروع مي شود و تا چند سال ادامه مي يابد كه گفته مي شود مردان در سنين پايين تر از زنان اين مشكل را خواهند داشت.
طناب اسپونديلوز گردني مي تواند منجر به ميلولوپاتي شود؛ وضعيتي كه طناب نخاعي توسط سازه هاي اطراف فشرده مي شود، در واقع، اسپونديلوز گردني شايع ترين مشكل گردني است كه باعث ميلوپاتي مي شود همچنين ممكن است منجر به راديكولوپاتي شود درباره هر دو، در بخش سلامت بيشتر توضيح داده شده است.
آرتروز گردن:
چگونه در ستون فقرات گردن تغييرات رخ مي دهد آرتروز در گردن با استئوفايت ها- آكا استخوان اسپور - شروع مي شود كه در مهره هاي بدن شكل مي گيرد. استخوان اسپور، واكنش بدن نسبت به سايش و پارگي مفاصل هستند.
در ستون فقرات آن ها با كمك به افزايش مساحت سطح مفاصل و توزيع يكنواخت وزن روي آن در طول فعاليت روزمره به يك هدف رسيدگي مي كنند.مشكل اين است كه اسپورهاي استخواني ممكن است منجر به درد شوند، به ويژه زماني كه فشار بر روي اعصاب و يا طناب نخاعي قرار مي گيرد.
چنين فشاري هم مي تواند باعث بي حسي، ضعف و حتي بي اختياري روده شود كه يك وضعيت اورژانسي پزشكي است.
ورزش آرتروز گردن
آرتروز گردن چيست و چگونه درمان مي شود؟
عوامل خطر براي ورم مفاصل در گردن:
سن:
بزرگ ترين عامل خطر براي اسپونديلوز گردني، سن است.زماني كه به سن ميانسالي مي رسيد، احتمال ابتلا به ورم مفاصل به گردن افزايش مي يابد.آكادمي آمريكايي جراحان ارتوپدي مي گويد كه اين وضعيت در بين جمعيت مسن بسيار رايج است.
ژنتيك:
بعد از سن، ژنتيك بزرگ ترين خطر را در بر مي گيرد.در كنار چند نوع ديگر از مشكلات مربوط به ستون فقرات، اسپونديلوز گردني مي تواند در خانواده ها به ارث برده شود.اگر مجراي نخاعي و يا مجراي بين مهره اي به طور طبيعي قطر كوچكي داشته باشند، خطر شما براي پيچيدگي هاي فاسد كننده ممكن است بالاتر باشد.
نخاع يك ساختار بسيار حساس است كه پيام هاي بين مغز و بقيه بدن را منتقل مي كند - فضاي آزاد كمتري در آن فضا وجود دارد.تماس بين نخاع و ستون ممكن است نخاع را تحريك كرده و موجب ميللوپاتي شود كه در بالا تعريف شده است.
سيگار كشيدن:
مهم نيست كه چطور از آن را استفاده مي كنيد، سيگار كشيدن مي تواند براي شما واقعاً بد باشد.اين با افزايش خطر ابتلا به بيماري ديسك دژنراتيو، جراحي برگشت پذير و ساير شرايط، از جمله، آرتريت گردن همراه است.
عوامل خطر رواني:
افسردگي و اضطراب، عوامل خطر رواني براي ورم مفاصل در گردن هستند.مطالعه اي كه در سال 2009 در روزنامه BMC منتشر شد، ارتباط قوي بين عوامل رواني و درد گردن را به طور كلي گزارش داد. نويسندگان نتيجه گرفتند كه "هرچه سطح درد در گردن بالاتر برود، توجه بيشتري بايد به پريشاني رواني و اجتماعي شود".
به طور خاص، نويسندگان مطالعه اي درباره جراحي عصبي تخمين مي زنند كه بيش از يك سوم بيماران مبتلا به ميللوپاتي اسپونديلوتيك گردني، يا CSM، افسرده يا مضطرب هستند. CSM، اسپونديلوتيك گردني است كه نخاع را تحت تاثير قرار مي دهد و علائم مربوط به آن را ايجاد مي كند.
آنها مي گويند كه اين اختلالات خلقي بسيار به شدت وابسته به توانايي بيماران در حركت هستند.
كار روزانه:
درباره شغل خود صحبت كنيد.انجمن جراحان ارتوپدي مي گويد كه اگر شغل شما شامل مقدار زيادي حركت و / يا كاري است كه بالاي سرتان انجام مي شود، ممكن است ريسك شما دوباره بالاتر باشد.افسردگي و يا اضطراب، عوامل خطر رواني كه در بالا به آن ها اشاره شد، در محل كار نيز اتفاق مي افتد.
آسيب:
و در نهايت، آسيب، به ويژه آسيب هاي مكرر، خطر شما را براي اسپونديلوز گردني افزايش مي دهد.گفته مي شود كه بيشتر آرتروز گردن از ضربه ناشي نمي شود.
علائم بيماري آرتروز در گردن:
به طور كلي، منبع درد آرتروز گردن به خوبي توسط جامعه پزشكي درك نمي شود و امكان داشتن اين شرايط بدون علائم وجود دارد.
علائم سر و گردن:
زماني كه علائم رخ مي دهند، درد متناوب گردن به نام سرويكالگيا به همراه سفتي معمولاً شايع ترين هستند.حدود يك سوم از افراد مبتلا به ورم مفاصل نيز دچار سردرد هستند ، كه بيشتر در ناحيه پايين جمجمه واقع مي شوند.
سردرد گاهي اوقات درد و يا سفتي را رد مي كند و علائم غالب مي شود.
آرتروز گردن چه نشانه هايي دارد؟
علائم راديكولوپاتي و ميلوپاتي:
دو نوع ديگر از علائم كه در افراد با گردن رحم معمول هستند كه چنانچه در بخش سلامت گفته ايم عبارتند از:راديكولوپاتي و ميلوپاتي.راديكولوپاتي يك فرآيند بيماري است كه بر روي عصب نخاعي تاثير مي گذارد.
عصب نخاعي، نامي است كه به بخشي از عصب منشعب شده از نخاع اصلي داده مي شود.بيشتر اوقات نوعي فشار بر روي ريشه عصب نخاعي، چيزي است كه نشانه ها را ايجاد مي كند.
علائم ممكن است شامل درد، ضعف، بي حسي و يا احساسات سوزن سوزن شدن در يك قسمت باشد.به طور مشابه، ميللوپاتي يك فرآيند بيماري موثر بر طناب نخاعي است.همان طور كه در بالا ذكر شد، نخاع يك ساختار عصبي طولاني است كه طول ستون فقرات را در بر مي گيرد.در مجراي نخاعي قرار دارد، گذرگاهي است كه در مركز ستون فقرات قرار دارد.
اين يكي از دو ساختار اصلي سيستم عصبي مركزي است.ساختار ديگر مغز نيز مي باشد.مشابه علائم راديكولوپاتي، بيشتر علائم ميللوپاتي ناشي از فشردگي هستند، اما در اين مورد از نخاع كمتر خواهد بود.
ميللوپاتي به مرور زمان به كندي پيش مي رود.ممكن است خود را به روش هاي مختلفي نمايان كند، اما نه محدود به نشانه هاي مرتبط با ريشه هاي عصبي فشرده ستون فقرات يا راديكولوپاتي.
اين نشانه ها عبارتند از :
درد
ضعف
بي حسي و يا احساسات الكتريكي در يك حد
اما انواع ديگري از علائم ميللوپاتي نيز وجود دارد، براي مثال، سرگيجه.
هم چنين، اگر علائم از بالا به گردن شما ناشي مي شوند، كه ممكن است منجر به شرايطي به نام گردنه رحم گردن شما شوند، ممكن است مبتلا به سندروم به نام "بي حس " باشيد.اين نشانه ها ممكن است زماني ايجاد شوند كه طناب نخاعي بين C - 5 و C - 7 تحت فشار قرار گيرد.
تشخيص بيماري اسپونديلوزيس گردني:
همانند اكثر فرايندهاي تشخيصي، پزشك شما احتمالاً با گرفتن يك تاريخچه و انجام يك تست فيزيكي اطلاعاتي درباره اسپونديلوزيس گردني را جمع آوري خواهد كرد.
ام آر آي براي آرتروز گردن:
وقتي نوبت به آزمايش تصويربرداري تشخيصي مي رسد، MRI استاندارد طلايي است.اين به خصوص زماني است كه پزشك بايد منبع علائم عصبيتان را تعيين كند.
مي تواند به پزشك شما كمك كند كه نه تنها استخوانتان را مي بيند، بلكه بافتهاي نرم و اعصاب را نيز مي بيند، و ممكن است به او كمك كند تا به درستي تخمين بزند كه چقدر فضاي آزاد در مناطقي كه طناب و / يا ريشه هاي عصب نخاعي وجود دارد، است.
اشعه ايكس براي آرتروز گردن:
اشعه هاي ايكس هم براي تشخيص اسپونديلوز گردني به كار مي روند.چون به تصويرسازي گذرگاه هاي استخواني كه شامل طناب نخاعي و ريشه هاي عصب نخاعي هستند، اجازه كار مي دهند.
اگر علائم عصبي نداشته باشيد، ممكن است تنها به يك اشعه ايكس نياز داشته باشيد.ارزش اشعه ايكس عمدتا در توانايي آن براي نشان دادن آنچه كه در استخوان ها اتفاق مي افتد، بستگي دارد.
در عوض درد و يا علائم ديگر، داشتن يك نشانه ممكن است پزشك شما را به مواردي مانند تنگ شدن در فضاي ديسك ، اخطار استخوان و كاهش قطر كانال نخاعي كه مي تواند منجر به ميلولوپاتي شود، باشد.
هم چنين اشعه ايكس ممكن است به پزشك تان كمك كند كه اسپونديلوز گردني را به عنوان خفيف، متوسط يا شديد طبقه بندي كند.
سي تي اسكن آرتروز گردن:
سي تي اسكن يك تست تشخيصي ديگر است كه عموماً به افراد مبتلا به اسپونديلوز گردني داده مي شود. CT اسكن شبيه اشعه ايكس است، به جز اينكه چندين عكس از داخل بدن را مي گيرد و آن ها را كنار هم مي گذارد تا يك مقطع عرضي از اين ناحيه را نمايش دهد.
كيفيت تصويرش بهتر از يك اشعه ايكس است، كه ممكن است به پزشك شما اجازه مطالعه بهتر در مورد مجراي نخاعي را بدهد و هر تغييري در استخوان ها را نشان مي دهد.
تشخيص آرتروز گردن با مايلوگرافي و CT مايلوگرافي:
مايليوگرافي براي تجسم ريشه هاي عصبي ستون فقرات است و به عنوان راهي براي شكار آن مانع هايي است كه مي تواند به نشانه هاي راديكولوپاتي مورد بحث در بالا اشاره شود.مراقب باشيد، مايلوگرافي شامل سوزن و تزريق رنگ به بدن شما است.
همچنين يك آزمايش به نام CT مايلوگرافي وجود دارد كه برخي افراد حرفه اي ترجيح مي دهند، به اين دليل كه تصور نتايج مثبت كاذب كمتري (در مقايسه با ميلوگرافي ) خواهد داشت.
همچنين آزمايشاتي به نام CT مايلوگرايي وجود دارد كه بعضي از فيزيوتراپان ترجيحش ميدهند ، زيرا به نظر مي رسد نتايج مثبت كاذب كمتري دارد (در مقايسه با ميلوگرافي) دارد. سي تي مايلوگرافي اغلب در هنگام جراحي استفاده مي شود.
تشخيص آرتروز گردن
آرتروز گردن چگونه تشخيص داده مي شود؟
مطالعه هدايت عصبي آرتروز گردن:
و در نهايت، نوع ديگري از آزمايشاتي كه پزشكان براي تشخيص (يا تاييد تشخيص بيماري) از آن استفاده مي كنند، مطالعه هدايت عصبي است. مطالعه هدايت اعصاب، عملكرد اعصاب شما را اندازه گيري مي كند.
گاهي اوقات با تست EMG همراه مي شود كه كنترل اعصاب براي عملكرد عضلاني را در طول انقباض و آرامش انجام مي دهد. تست هدايت عصبي ممكن است باعث ناراحتي شما شود، چون يك محرك الكتريكي از طريق الكترودها روي پوست وصل خواهد شد.
آزمايش EMG از طريق تزريق سوزن انجام مي شود.
درمان آرتروز گردن:
پزشك مراقبت هاي اوليه يا پزشك متخصص داخلي ممكن است قادر به ارائه درمان اسپونديلوز گردني شما باشد.گفته مي شود كه بسياري از ارجاع ها به متخصص براي ورم مفاصل صورت مي گيرد.
مراجعه به روماتولوژيست ها، متخصصان اعصاب و ارتوپد يا جراحان عصبي نيز رايج است.اما جراحي به طور كلي براي آرتروز گردن داده نمي شود.در عوض، مراقبت محافظه كارانه مي تواند به شما در كنترل درد و كاهش پيشرفت بيماري كمك كند.
علائمي كه ممكن است به جراحي نياز داشته باشند ، عبارتند از؛
درد غير ممكن براي كنترل، و يا علايم افسردگي كه در طول زمان بدتر مي شوند.
اگر نياز به عمل جراحي داريد،مي توانيد به لامينكتومي مراجعه كنيد، همچنين به عنوان عمل جراحي فشرده سازي نيز شناخته مي شود.
مطالعه اي در سال 2018 نشان داد كه عمل برداشت فشار در گردن كه به "كاهش فشردگي فشار" قدامي شناخته مي شود، در تسكين علائم سرگيجه مربوط به اسپونديلوز گردني موثر است.
درمان فيزيكي براي آرتروز گردن:
در حالي كه شما نمي توانيد انحطاط مفصلي مرتبط با افزايش سن را متوقف كنيد، اما مي توانيد سرعت رشد آن را كاهش دهيد. اگر علائم شما خفيف و يا متوسط باشند، و اگر مشكلات اعصاب مترقي نداشته باشيد، مي توانيد تنها به مراقبت محافظه كارانه نياز داشته باشيد.
اين ممكن است شامل يك يا چند مورد از موارد زير باشد:
داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي (NSAIDs) شامل آسپرين, ناپروكسن يا ايبوپروفن براي كاهش التهاب و تسكين درد.
مسكن هايي مثل استامينوفن (Tylenol) فقط براي تسكين درد.
تزريق كورتيكواستروئيد براي درمان دردهاي تابشي و كاهش تورم.
مسدود كننده هاي عصبي براي تسكين درد موقت.
محدود كردن فعاليت فيزيكي، اما نه حذف كاملشان.
گردنبند براي حمايت و ثبات در طول دوره بهبودي.
انجام ورزش و، همان طور كه در بالا ذكر شد، درمان فيزيكي.
به طور كلي، براي مراقبت هاي محافظه كارانه بايد به درمانگر فيزيكي مراجعه كنيد كه توسط پزشك مراقبت هاي اوليه شما توصيه شده است.
اين مورد در تمام كشورها صدق نمي كند، بنابراين ممكن است بخواهيد به طور خاص چك كنيد. آنطور كه در بخش سلامت اشاره شده است خوبيه درمان فيزيكي اين است كه مراقبت محافظه كارانه شما احتمالاً متناسب با شرايط و علائم خاص شما خواهد بود.
زماني كه علائم بروز مي كند، استراحت كنيد.
برخي اوقات حركات گردن را براي مدت كوتاهي محدود كنيد، مثلاً براي يك بعد از ظهر يا يك روز، كافي است اجازه بدهيد التهاب كاهش پيدا كند و درد ازبين برود.
درمان اعمال سرما و يا گرما:
برخي افراد كمپرس سرد را ترجيح مي دهند، به ويژه پس از فعاليتي كه منجر به درد مي شود و باعث به حداقل رساندن التهاب مي شود.بيماران ديگر كمپرس گرم را ترجيح مي دهند، مانند يك تشك گرمايي يا پوشش گرمايي، و يا گرما مرطوب، مانند يك پوشش گرماي مرطوب براي گردن و يا حمام گرم.
اصلاح فعاليت:
گاهي اوقات، محدود كردن يا حذف فعاليت هاي خاص مي تواند از درد جلوگيري كند.براي مثال، فرد ممكن است يك حركت شنا مخصوص به گردنش پيدا كند كه باعث دردش مي شود در اين حالت، اين حركت بايد محدود باشد يا به طور كامل در آينده از آن اجتناب شود.
داروهاي تجويز شده:
پزشك مي تواند داروهايي را تجويز كند، كه هم چنين مواد مخدر ناميده مي شود، كه گيرنده هاي درد را در مغز مسدود مي كند.
گزينه ديگر مي تواند شل كننده هاي ماهيچه اي باشد كه ماهيچه دردناك را در گردن و ماهيچه هاي اطراف شل مي كند. داروهاي تجويز شده اغلب راه حل هاي كوتاه مدت هستند و به طور مداوم توصيه نمي شوند.
فركانس راديو تخريب (RFA). اين روش RFA روشي با حداقل تهاجمي است و گرما را از نوك سوزن به منظور ايجاد ضايعات روي اعصاب كوچك كه به اتصال وجوه اشتراك مي گذارند، ارايه مي دهد. اين روش از ارسال سيگنال هاي درد به مغز جلوگيري مي كند.
در حالي كه RFA قادر به فراهم كردن تسكين طولاني مدت بيش از يك بلوك عصبي مركزي يا تزريق وجه مشترك است، اما هنوز يك راه حل موقتي است، زيرا اعصاب به احتمال زياد در يك يا دو سال دوباره توليد مي شوند.
RFA معمولاً تا زماني كه يك بلوك عصبي مركزي و / يا يك تزريق مشترك براي بيمار موفقيت آميز بوده و در نتيجه آن را به عنوان علت احتمالي درد شناسايي كرده است، امتحان نشده است.
راه هاي درمان آرتروز گردن
وقتي علائم آرتروز گردن شروع مي شود، معمولا با درد و اين موارد شناخته مي شود:
به تدريج شروع مي شود و ممكن است در طول زمان به تدريج بدتر شود
حس خشكي و سفتي، به جاي نرم بودن، به خصوص در مراحل اوليه رخ مي دهد
اول صبح بدتر است، بعد از بلند شدن و حركت به اطراف بهبود پيدا مي كند.
در پايان روز دوباره بدتر مي شود.
با استراحت كردن بهتر مي شود
در به شانه يا بين تيغه هاي شانه مي كشد
هنگامي كه گردن فشرده مي شود، احساس تحريك و درد مي كنيد.
در اواسط شب شما را از خواب بيدار مي كنند
باعث سردرد، به ويژه در پشت سر، مي شود.
فرد مبتلا به آرتروز گردني مي تواند يا تمام اين نشانه ها را تجربه كند و يا تنها تعداد كمي از آن ها ممكن است در طول زمان پيشرفت يا تغيير كند.