فراديد| شواهد اِعمال مته‌كاري در ۵ تا ۱۰ درصدِ تمام جمجمه‌هاي عصر نوسنگي (۳۰۰۰-۸۰۰۰ پيش از ميلاد) از اروپا، اسكانديناوي، روسيه، آمريكاي شمالي و جنوبي و چين، همين‌طور بسياري از مناطق ديگر وجود دارد.
به گزارش فراديد، از مته‌كاري به شكل سنتي براي درمان انواعي از بيماري‌هاي مختلف از زخم‌هاي سر گرفته تا بيماري صرع استفاده ميشد. شايد شگفت‌آورترين حقيقت درباره‌ي اين پروسه اين است كه مردم از اين عمل جان سالم به در مي‌بردند: بسياري از جمجمه‌هاي باستاني حاوي شواهدي هستند كه نشان مي‌دهد مته‌كاري در زمان حيات فرد، چندين بار روي سر او انجام شده است.
از مته‌كاري براي درمان درد‌هاي فيزيكي و رواني استفاده ميشد
علاوه بر اين شواهد نشان مي‌دهد كه از مته‌كاري براي درمان درد‌هاي مختلف استفاده ميشده است. به نظر ميرسد كه اين روش بيشتر در مورد كساني اعمال ميشد كه از ناحيه‌ي سر دچار جراحت شده يا به عنوان يك عمل اورژانسي پس از زخم‌هاي سر انجام ميشد. اين عمل اجازه مي‌داد بخش‌هاي شكسته‌ي استخوان را بردارند و خوني را خالي و تميز كنند كه اگر پس از وارد شدن ضربه به سر از جمجمه خارج نميشد ممكن بود زير آن به جريان بيفتد.
هرچيزي از حوادث شكار، حيوانات وحشي، زمين خوردن يا اسلحه مي‌توانست موجب وارد آمدن ضربه و جراحت به سر شود، با اين حال از مته‌كاري بيشتر در فرهنگ‌هايي استفاده ميشد كه از اسلحه زياد استفاده مي‌كردند. روشن است كه مته‌كاري گاهي‌اوقات براي درمان بيماري‌ها يا اختلالات رواني از قبيل صرع هم كاربرد داشته است. اين روش درماني تا قرن هجدهم ادامه داشت.
براي مثال، آرتائوس پزشك روم باستان (قرن دوم پس از ميلاد) درباره‌ي كاربرد اين روش در درمان صرع نوشته و آن را توصيه كرده است. اين احتمال نيز وجود دارد كه از مته‌كاري در برخي مراسم براي بيرون كشيدن ارواح از بدن استفاده مي‌كردند و از فرهنگ‌هاي مختلف شواهدي به دست آمده كه نشان مي‌دهد بخش‌هاي بيرون‌كشيده شده از جمجمه بعداً به عنوان حرز يا يادگار توسط صاحب آن پوشيده ميشد.
مته‌كاري به روش‌هاي مختلفي انجام ميشد
مته‌كاري در طول تاريخ به پنج روش انجام ميشد. در يك روش، بخشي از جمجمه را با ايجاد برش‌هاي متقاطع مستطيلي با استفاده از آبسدين (سنگ آتشفشاني سياه و شيشه‌مانند)، سنگ چخماق يا چاقو‌هاي سنگي و بعد‌ها با چاقو‌هاي فلزي تيز برمي‌داشتند. اين روش بيش از همه روي جمجمه‌هاي پرو اعمال شده است.
جراحي مغز و اعصاب روي جمجمه‌هاي فرانسوي با باز كردن جمجمه توسط يك تكه سنگ چخماق انجام ميشد. اين روش كند بود اما بسيار رواج داشت و تا دوره‌ي رنسانس هم از آن استفاده ميشد. روش ديگر ايجاد برشي به شكل يك شيار مدور در جمجمه و سپس برداشتن دايره‌ي كوچكي از استخوان بود. اين تكنيك در كنيا رايج بود و به صورت گسترده از آن استفاده ميشد.
روش رايج ديگر سوراخ كردن دايره‌اي متشكل از سوراخ‌هاي به هم نزديك و سپس برش يا تراشيدن استخوان بين سوراخ‌ها بود. گاهي‌اوقات از مته‌ي مدور يا اره استوانه‌اي استفاده ميشد كه يك سوزن مركزي جمع‌شدني و يك دسته‌ي متقاطع داشت. اين تجهيزات در طول تاريخ نسبتاً بدون تغيير ماندند و گاهي‌اوقات هنوز در عمل‌هاي مشابه از آن‌ها استفاده مي‌شود.
مردم از اين عمل‌ها جان سالم به در مي‌بردند
مته‌كاري يك پروسه‌ي ماهرانه بود كه معمولاً روي افرادي كه زخم‌هاي سرشان خطرناك بود انجام ميشد. شواهد سوراخ‌هاي بهبوديافته جمجمه نشان مي‌دهد كه در ۵۰ تا ۹۰ درصد موارد، افراد از اين عمل‌ها جان سالم به در مي‌بردند. با اين حال، اين روش هميشه مورد تاييد نبود: در قرن هجدهم، اساساً جوامع علمي اروپا و آمريكاي شمالي از كشف اين حقيقت كه بسياري از جمجمه‌هاي مته‌كاري‌شده‌ي باستاني حاوي شواهدي هستند كه نشان مي‌دهد فرد بيمار از اين عمل جان سالم به در برده، بهت‌زده شدند.
از آنجا كه نرخ بقاء براي مته‌كاري در بيمارستان‌هاي خود اين جوامع به ندرت به ۱۰ درصد مي‌رسيد، جاي تعجب بود كه جمجمه‌هاي ترميم‌شده با مته‌كاري متعلق به فرهنگ‌هاي كمتر پيشرفته بود. دانشمندان نمي‌دانند اين جوامع چطور توانسته‌اند با موفقيت اين جراحي‌ها را انجام دهند.
اما بيمارستان‌هاي غربيِ قرن هجدهمي متوجه خطرات عفونت نبودند: ابتلا به بيماري در بيمارستان‌هاي غربي شايع بود و معمولاً منجر به مرگ بيماراني ميشد كه نه حين عملِ مته‌كاري بلكه پس از عمل و در اثر عفونت جانشان را از دست ميدادند.
بيشتر بخوانيد : متخصص مغزو اعصاب كيست
مته‌كاري هنوز انجام مي‌شود
امروز هنوز مته‌كاري اعمال مي‌شود، اگرچه نام متفاوتي دارد و با ابزار ضدعفوني‌شده و ايمن‌تري انجام مي‌شود. براي مثال، لوبوتومي جلوي مغزي، پيشروي لوبوتومي، شامل ايجاد سوراخ در جمجمه، داخل كردن يك ابزار و از بين بردن بخش‌هايي از مغز مي‌شود. جراحان معاصر براي هماتوم‌هاي (جمع شدن خون در بخشي از بدن) اپيدورال و ساب‌دورال و براي دسترسي به جراحي براي ساير روش‌هاي جراحي مغز و اعصاب، جمجمه‌بُري يا كرانيوتومي انجام مي‌دهند.
برخلاف مته‌كاري سنتي، معمولاً بخش برداشته شده‌ي جمجمه تا جاي ممكن به سرعت جايگزين مي‌شود و ابزاري مانند مته‌هاي جمجمه براي عمل روي جمجمه و بافت نرم، آسيب‌زايي كمتري دارند. امروزه، در برخي موارد افراد به عمد روي خودشان مته‌كاري را اعمال ميكنند. براي مثال، گروه بين‌المللي حمايت از مته‌كاري بر اين اساس حامي اين روش است كه اين روش آموزندگي و هوشياري پيشرفته را ميسر مي‌سازد. در دهه‌ي ۱۹۷۰، مردي به نام پيتر هالورسون جمجمه‌ي خودش را مته‌كاري كرد تا افسردگي‌اش را درمان كند.
- چهارشنبه ۲۸ دی ۰۱ ۲۳:۳۴ ۴۹ بازديد
- ۰ نظر