بهترين روش‌ براي آموزش گفتاردرماني كودكان در خانه

بهترين روش‌ براي آموزش گفتاردرماني كودكان در خانه

گفتار درماني

اخبار رسمي

رشته‌ گفتار درماني‌ يكي‌ از زير مجموعه‌هاي‌ علوم‌ توانبخشي‌ است‌ و هدف‌ آن‌ ياري‌ رساندن‌ به‌ افرادي‌ است‌ كه‌ دچار اختلالات‌ گفتاري‌ و زباني‌ هستند.


چند راهكار ساده براي گفتاردرماني كودكان در خانه


گفتاردرماني با توصيف اعمال كودك و اشياء محيط

فرزندتان، با توصيفي كه شما از آنچه بدان علاقمند است يا انجام مي‌دهد يا مي‌خواهد كه انجام دهد، ارائه ميدهيد، بهتر ياد ميگيرد. اگر مواردي كه مي‌گوييد، با علايق و موضوع مورد توجه كودك، سازگار باشد، آنها را بهتر دريافت مي‌كند؛ چون كلماتي را مي‌شنود كه دقيقا با چيزي كه انجام مي‌دهد، سازگار است:« تو آتش نشان را روي پشت بام گذاشتي»، « تو در حال علف دادن به ميمون كوچولو هستي».


آموزش گفتاردرماني در خانه با توصيف اعمال خودتان

به كار بردن عبارات توصيفي مانند« اسب من گرسنه است، بنابراين به او علف مي‌دهم»، به كودك كمك مي‌كند تا به شما توجه كند، و شما را در بازي خود داخل نمايد. با گفتن اينكه «من به آشپزخانه مي روم تا شام را حاضر كنم»، فرزندتان ميفهمد كه فعاليت بعدي شما چيست و متوجه مي‌شود كه شما ناپديد نشده‌ايد.


گفتاردرماني با توصيف عواطف

توصيف عواطف خودتان مانند «من عاشق دلقك بامزه‌ات هستم، چون من را به خنده مي‌اندازد»، يا تشريح احساسات كودك:«آه، دردت آمد؛ چون انگشت را زخمي كردي»، به او كمك ميكند تا بتواند احساسات خود و ديگران را در مواقع مشابه درك كند. به علاوه او را مجهز به كلماتي براي توصيف احساسش مينمايد.


گفتاردرماني در خانه با توصيف اشياء ديگر

توصيف اينكه هر چيز چه طور به نظر ميرسد يا چه حسي را منتقل مي‌كند، به كودك شما كمك مي‌كند تا بتواند مفاهيم مهم را ياد بگيرد:« خرس عروسكي تو نرم است وچشم‌هاي بزرگ و براقي دارد».


آموزش گفتاردرماني در خانه با مقايسه كردن


مقايسه كردن تجربه‌هاي حال حاضر كودك، با آنچه در گذشته برايش رخ داده است: « نگاه كن، آن قطار شبيه قطار توماس است».چنين رويه‌اي به كودك كمك مي‌كند تا پديده‌ها را آنگونه كه هستند، درك كند، و بتواند ميان آنها ارتباط برقرار كند، و درباره تجربه‌هاي خودش صحبت كند.


گفتاردرماني با سوالات

سوال كردن از كودك، ميتواند او را تشويق به فكر كردن در مورد پديده‌ها كند؛ مثلا وقتي كودك، عروسك خود را رختخوابش مي‌گذارد، والدين مي‌توانند از او بپرسند كه « چرا عروسك را به رختخواب بردي؟» و پاسخ كودك ممكن است اي نباشد كه« چون وقت خوابش است»، يا«چون مريض شده است». اين روال ميتواند منتهي به تفكر خلاقانه كودك در هنگام بازي كردن با گسترش مهارتهاي محاوره‌اي او شود. حتي زماني كه خود شما هم پاسخ را نميدانيد، ميتوانيد كمكتان كند؛ مثلا كودك شما مدام به پاي شما مي‌چسبد، ميتوانيد به جاي اينكه او را پس بزنيد.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.