روز جهاني معلولين به تاريخ سوم دسامبر كه مجمع عمومي سازمان ملل متحد اين روز را براي حفظ كرامت و استقلال معلولين و همچنين افزايش آگاهي جامعه به جهت رشد اجتماعي، فرهنگي، سياسي معلولين نام‌گذاري كرده است. فيزيوتراپي يكي از مهمترين و اصلي‌ترين گروه‌هاي درماني در جهت درمان و استقلال افراد معلول مي‌باشد.
همه ما تجربه بيماري را داشته‌ايم و در مواقع سردرد، ديابت، سرطان و بيماري‌هاي ديگر، قسمتي از توانايي‌هاي فرد براي انجام كارهاي روزانه را از دست مي‌دهد. اختلالات جسمي، ذهني و حسي منجر به توانايي كمتر فرد مي‌شود و فرد نمي‌تواند مانند ديگر افراد كارهاي روزانه را انجام دهد كه در اين مواقع فرد دچار معلوليت شده است. درواقع كم تواني مستمر ناشي از يك اختلال در بدن را معلوليت مي‌گويند. فرد معلول عملكرد طبيعي خود را به دليل اختلالات جسمي، ذهني و يا رواني به خوبي افراد ديگر نمي‌تواند داشته باشد. معلوليت‌ها معمولا بر اساس تعريف سازمان ملل به معلوليت‌هاي جسمي و حركتي، ذهني، اعصاب و روان، اختلالات شنوايي، بينايي وگفتاري تقسيم مي‌شوند. فيزيوتراپي نقش بسيار مهمي در كمك به معلولان در به دست آوردن توانايي‌هاي خود و جلوگيري از ايجاد عوارض و ايجاد استقلالشان در جامعه كه مهمترين هدفش مي‌باشد، دارد. امروزه بسياري از اختلالات رواني و عصبي، عضلاني و اسكلتي با استفاده از تجهيزات مكانيكي و جريان‌هاي الكتريكي، مانورهاي دستي، تمرينات ورزشي و عوامل فيزيكي قابل درمان است. فيزيوتراپي بخشي از پزشكي است كه هدف آن پيشگيري از بيماري ها، درمان، توانبخشي و بالا بردن سطح سلامت است و ارتقاء عملكرد جسماني بدن بيمار را با توجه به سيستم‌هاي مختلف بدن مستقيم و يا غيرمستقيم بهبود مي‌بخشد. فيزيوتراپيست ابتدا با ارزيابي‌هاي مخصوص خود در اولين برخورد و جلسه درمان، هدف درماني خود را تعيين مي‌كند و با استفاده از روش‌هاي مختلف درماني و دستگاه‌هاي مختلف و همچنين تمرينات مختلف جهت تقويت عضلات ضعيف شده و كشش عضلات كوتاه شده و افزايش دامنه حركات مفاصلي كه دچار كاهش دامنه حركتي شده‌اند و ايجاد تعادل از دست رفته و افزايش حس عمقي و همچنين آموزش تمريناتي به بيمار و خانواده‌اش كه بايد در خانه و در زندگي روزمره انجام دهد و تغيير نحوه زندگي و عادت‌هاي فرد به شيوه‌اي كه براي فرد ايجاد خطر نكند و نحوه استفاده از وسايل كمكي مثل ويلچر با عصا يا ساير وسايل كمكي كه فرد معلول بايد استفاده كند، كمك به ايجاد استقلال فرد معلول در جامعه و افزايش ارتباطاتش با ديگران و كاهش ناتواني‌ها و افزايش كيفيت زندگي‌اش مي‌كند. تغييرات فيوزيولوژيك بدن مانند كاهش قدرت عضلات، افزايش چربي ذخيره بدن، افزايش ضعف عضلاني و كاهش سلامت قلبي از جمله مواردي است كه ممكن است به وجود مي‌آيد و اين موارد را مي‌توان با ورزش‌هاي منظم و فيزيوتراپي بهبود بخشيد. زماني كه فرد نتواند با محيط اطرافش به خوبي انطباق پيدا كند و در شرايط خاصي قرار بگيرد، معلوليت نمودار مي‌شود كه بايد شرايط محيط را در به حداقل رساندن و بالا بردن استقلال فرد معلول هموار كرد. مراقبت‌هاي مادر و كودك عامل مهمي در ايجاد معلوليت‌ها شناخته شده و حدود 60 درصد معلوليت‌هاي مغزي بر اساس كمبود اكسيژن حين زايمان به وجود مي‌آيد. علاوه بر مسائل ژنتيكي مي‌توان مهمترين علت معلوليت را سبك زندگي ناسالم و سوانح عنوان كرد تعداد زيادي در اثر سانحه دچار معلوليت مي‌شوند. همچنين بيماران ديابتي هم با عوارض اسكلتي، عضلاني و حسي كه ايجاد مي‌كنند منجر به معلوليت مي‌شوند. از مهمترين علت معلوليت در بزرگسالان سكته مغزي و ضايعات نخاعي هستند. زماني كه تعدادي از سلول‌هاي مغزي دچار آسيب مي‌شود به دليل نرسيدن خون به سلول‌ها و يا خونريزي داخلي سكته مغزي رخ مي‌دهد و همانطور كه اشاره شد سبك زندگي ناسالم و روي‌آوري به خوردن غذاهاي فست فود باعث بالا رفتن چربي و در نتيجه بروز سكته مغزي و قلبي مي‌شود. در دنيا سومين عامل مرگ و مير در بزرگسالان سكته مغزي و قلبي است. يكي از مهمترين راه‌هاي درمان در اين حوزه از طريق فيزيوتراپي دائم است كه با اين شيوه بخش زيادي از توانايي از دست رفته را كه آسيب ديده باز مي‌گردانيم. در طي چند دهه گذشته، تمركز توانبخشي و فيزيوتراپي آسيب نخاعي از مسائل مديريت پزشكي به مواردي تغيير پيدا كرده كه بر روي زندگي روزمره و مشاركت مصدومين در جامعه تاثيرگذار هستند. در كانون اين موضوع، هدف از فيزيوتراپي
به شرح زير است:
بيشتر بخوانيد : كلينيك فيزيوتراپي
به حداكثر رساندن بازيابي عملكرد حسي و حركتي بيمار، جلوگيري از بروز عوارض ثانويه و مشكلات سلامتي، كمك به بازگشت به جامعه. يك فيزيوتراپيست خوب، درمان‌هاي توانبخشي را براساس اهداف و ميزان و شدت آسيب مصدوم (مانند آسيب نخاعي كامل در برابر ناكامل، يا آسيب نخاعي گردني در مقابل كمري) برنامه ريزي مي‌كند. فيزيوتراپيست‌ها وقت مي‌گذارند تا بيمار را به خوبي بشناسند، با او با احترام رفتار كرده، در او انگيزه ايجاد نموده و كمك كنند تا تصميم گيريهاي بهتري براي بهبودي خود داشته باشد. با افزايش تحقيقات پزشكي و آگاهي از نيازهاي ويژه بيماران آسيب نخاعي، اهميت فعاليت بدني بعد از آسيب نخاعي افزايش يافته است. گزارشات به دست آمده از دستورالعمل‌هاي فعاليت‌هاي جسماني سال 2018 و كميته سلامت و خدمات انساني سازمان ملل متحد تاييد كرده كه اجراي ورزش‌هاي هوازي با شدت متوسط حداقل 150 دقيقه در هفته و انجام ورزش‌هاي تقويت عضلاني بصورت 2 روز در هفته فوايد قابل توجهي براي سلامتي به دنبال دارد. در اين گزارش آمده است: شواهد حاكي از آن است كه انجام فعاليت‌هاي بدني باعث بهبود عملكرد راه رفتن، قدرت عضلاني و عملكرد اندامهاي فوقاني در افراد دچار آسيب نخاعي مي‌شود مهمترين ركني كه يك معلول بدان نياز دارد استقلال است و مردم و مسئولان در اين زمينه بايد اقدامات مربوطه و لازم را انجام دهند و علاوه بر آن فرهنگ‌عدم استفاده از مكان‌هاي ويژه معلولين را رعايت كنيم. در نظام‌هاي سلامت دنيا در سه حيطه اصلي پيشگيري و بهداشت و درمان سلامت افراد تضمين مي‌شود و فيزيوتراپي در هر سه حوزه نقش مهمي دارد.
دكتر ويدا مرزبان
فيزيوتراپيست
منبع : آفتاب آنلاين
- چهارشنبه ۲۳ آذر ۰۱ ۱۳:۱۲ ۱۴ بازديد
- ۰ نظر