دكترمتين در اين باره مي‌گويد: سندروم تورت يا (TS) يك اختلال عصبي است كه اغلب در سنين 2 تا 21 سالگي شروع مي‌شود و تا پايان عمر ادامه مي‌يابد.
وي ادامه داد: اين سندروم مرگبار نيست و افراد مبتلا به آن مي‌توانند انتظار داشته باشند كه طول عمر طبيعي داشته باشند. اين اختلال در اثر آسيب هسته دمدار ايجاد مي‌شود. هسته دمدار ساختاري در عقده‌هاي قاعده‌اي در مغز است.
اين روانشناس علائم سندروم تورت را اينگونه تشريح كرد: سندروم تورت با حركات ماهيچه‌اي سريع، تكراري و غيرارادي و صداهايي به نام «تيك» مشخص مي‌شود و اغلب شامل مشكلات رفتاري است. اصطلاح «غير ارادي» كه براي توصيف تيك‌ها استفاده مي‌شود، منبع سردرگمي است زيرا شناخته شده است كه اكثر افراد مبتلا به اين بيماري روي علائم خود كنترل دارند. چيزي كه اغلب تشخيص داده نمي‌شود اين است كه كنترلي كه ميتوان از چند ثانيه تا چند ساعت در يك زمان اعمال كرد، فقط طغيان شديدتر علائم را به تاخير مي‌اندازد.وي افزود: تيك‌ها در مبتلايان به سندروم تورت به عنوان افزايش تنش تجربه مي‌شوند، مقاومت ناپذير هستند و در نهايت بايد انجام شوند. معمولاً تيك‌ها در نتيجه تنش يا استرس افزايش مي‌يابند و با آرامش يا تمركز روي يك كار جذب كننده، كاهش مي‌يابند. علائم سندروم تورت مدتها است كه به اشتباه به عنوان نشانه‌اي از ناهنجاري رفتاري يا «عادات عصبي» تعبير مي‌شود كه اينطور نيست.دكترمتين ابراز كرد: دو دسته از تيك‌هاي سندروم تورت عبارتند از آن عبارتند از تيك‌هاي ساده و پيچيده. تيك‌هاي ساده مانند چشمك زدن، تكان دادن سر، بالا انداختن شانه ها، اخم كردن صورت، تكان دادن بيني و صاف كردن گلو، صداهاي پارس كردن، جيغ، غرغر كردن، بلعيدن، استشمام كردن، صداي كليك كردن زبان اين روانشناس اضافه كرد: تنوع و پيچيدگي تيك‌ها يا علائم تيك مانندي كه در سندروم تورت ديده مي‌شود بسيار زياد است. تيك‌هاي پيچيده مانند حركتي و آوازي به طور مثال پريدن، دست زدن به افراد و اشياء ديگر، چرخيدن به اطراف، حركات مكرر تنه يا اندام و نيز بيان كلمات يا عبارات، كوپرولاليا (ابراز غير ارادي كلمات نامناسب يا زشت)، اكوآليا (تكرار يك صدا، كلمه يا عبارتي كه به تازگي شنيده شده) يا پاليلاليا (تكرار كلمات خود). وي اظهار كرد: افراد مبتلا به سندروم تورت به ندرت همه اين علائم را دارند. اكثر افراد برخي يا بسياري از علائم را در مدت زمان طولاني و درجات مختلف نشان مي‌دهند كه شامل خفيف، متوسط يا شديد است.دكترمتين مطرح كرد: در موارد خفيف ابتلا به سندروم تورت، فرد ممكن است فقط چند تيك يا انقباض داشته باشد كه ممكن است به نواحي صورت، چشم و شانه محدود شود اما در موارد شديدتر ممكن است چندين ناحيه از بدن تحت تاثير قرار گيرد.
> علائم سندروم تورت معمولاً در دوره‌هاي 3 تا 4 ماهه كاهش مي‌يابد
اين روانشناس متذكر شد: علائم سندروم تورت در برخي موارد روز به روز كاهش مي‌يابد اما معمولاً در دوره‌هاي 3 تا 4 ماهه كاهش مي‌يابد. الگوي كاهش گاهي اوقات مي‌تواند براي افراد مبتلا به اين بيماري كه ممكن است درك تشديد يا كاهش ناگهاني علائم برايشان دشوار باشد ترسناك باشد.وي بيان كرد: علاوه بر تيك، مشكلات ديگري نيز ممكن است در افراد مبتلا به سندروم تورت بروز كند كه شامل اختلال وسواس جبري، اختلال كمبود توجه و يا بيش فعالي و غيره باشد.دكترمتين ادامه داد: مشكلات رفتاري در مبتلايان به اين سندروم ممكن است شامل رفتارهاي اجباري و تكراري، مشكلات توجه، مشكلات خواب، افسردگي، عزت نفس ضعيف، عملكرد ضعيف مدرسه، انزواي اجتماعي، مدرسه و فوبياي اجتماعي باشد اما برخي از مشكلات رايج مشاهده شده عبارتند از رفتار مخالفت، سركشي، رفتارهاي تهاجمي و عدم همكاري.
اين روانشناس عنوان كرد: درمان سندروم تورت بدين صورت است كه تيك‌هاي خفيف كه بر فعاليت‌هاي روزمره تاثير نمي‌گذارند ممكن است نيازي به درمان نداشته باشند. با اين حال، تيك‌هاي شديد مي‌تواند عملكرد را در محل كار، مدرسه يا در موقعيت‌هاي اجتماعي دشوار كند. برخي از تيك‌ها حتي منجر به آسيب به خود مي‌شوند. در اين موارد، دارو درماني يا رفتار درماني ممكن است كمك‌كننده باشد.وي در پاسخ به اين پرسش كه " چگونه دارو مي‌تواند به سندروم تورت كمك كند"، گفت: ارائه‌دهنده مراقبت‌هاي بهداشتي شما ممكن است داروهاي اعصاب را براي سندروم تورت توصيه كند. نورولپتيك‌ها داروهايي هستند كه فعاليت دوپامين را در مغز محدود مي‌كنند. دوپامين يك ماده شيميايي است كه مي‌تواند تيك‌ها را افزايش دهد. ساير داروها مي‌توانند به مديريت شرايطي كه با سندروم تورت رخ مي‌دهد، مانند ADHD يا OCD كمك كنند.دكترمتين مطرح كرد: رفتار درماني نيزمي تواند به درمان سندروم تورت كمك كند.تيك‌هاي مرتبط با سندروم تورت غيرارادي هستند، بنابراين چيزي نيستند كه بتوانيد كنترل كنيد. اما درمان‌هاي جديد به افراد كمك مي‌كند تا تيك‌ها را مديريت كنند و اثرات منفي آن را كاهش دهند.اين روانشناس گفت: مداخله رفتاري جامع براي تيك‌ها به افراد كمك مي‌كند تا مشكلات كمتري را احساس كنند زيراهيجان يا اضطراب باعث بدتر شدن تيك مي‌شود. آرام ماندن و اجتناب از موقعيت‌هاي استرس زا ممكن است دفعات تيك‌ها را كاهش دهد.
>علت اصلي ابتلا به سندروم تورت دقيقا مشخص نيست
درادامه نيز دكتر مرادي در اين باره خاطرنشان كرد: سندروم تورِت يك عارضه عصبي است كه به وسيله تركيبي از حركات و صداهايِ ناخواسته كه به آنها تيك مي‌گويند، توصيف مي‌شود. اين گونه حركات تحت كنترل فرد نيست.
وي ادامه داد: حركات كليشه‌اي پريدن يا رقصيدن، بيش‌فعالي و اختلالات يادگيري علايم شاخص اين سندروم محسوب مي‌شوند. شروع اين اختلال قبل از 16 سالگي و معمولاً در 5 سالگي است.اين فوق تخصص درد عنوان كرد: تيك‌ها اغلب خطري براي سلامتِ عموميِ فرد محسوب نمي‌شوند، هر چند تيك‌هاي حركتي مانند تكان دادن سَر مي‌تواند دردناك باشد.با اين وجود، كودكان و بزرگ‌سالاني كه دچار سندروم تورت هستند، ممكن است مشكلاتي مانند دوري از جامعه، خجالت و كمبود اعتماد به نفس را تجربه كنند.وي اظهار كرد: به طور كلي دو نوع تيك وجود دارند كه عبارتند از حركتي و صوتي.تيك‌هاي حركتي مربوط حركات بدن هستند شامل چشمك زدن، بالا انداختن شانه ها، يا تكان دادن دست و تيك‌هاي صوتي صداهايي هستند كه فرد با دهان خود توليد مي‌كند. از جمله تيك‌هاي صوتي ميتوان به زمزمه كردن، صاف كردن گلو، يا داد زدن يك كلمه يا عبارت اشاره كرد.دكتر مرادي افزود: تيك‌ها مي‌توانند ساده يا پيچيده نيز باشند.تيك‌هاي ساده فقط چند قسمت از بدن را درگير مي‌كند ولي تيك‌هاي پيچيده معمولاً چندين قسمت مختلف بدن را درگير مي‌كنند و مي‌توانند داراي الگو باشند. اين فوق تخصص درد اذعان داشت: علت اصلي ابتلا به سندروم تورت تاكنون دقيقا مشخص نيست. اين سندروم اختلال پيچيده‌اي است كه ممكن است تركيبي از ژنتيك و عوامل محيطي باشد.مواد شيميايي مغز كه پالس‌هاي عصبي را منتقل مي‌كنند (انتقال‌دهنده‌هاي عصبي)، مانند دوپامين و سروتونين، ممكن است در ايجاد اين سندروم نقش داشته باشند.وي مطرح كرد: از عوامل خطر ابتلا به سندروم تورت بايد به موارد مختلفي اشاره كرد كه عبارتند از اين كه اگر كسي از اعضاي خانواده به سندروم تورت يا اختلال‌هاي ديگر تيك مبتلا بوده باشد، خطر ابتلا به سندروم تورت افزايش مي‌يابد و مردها 3 تا 4 برابر بيشتر از زنان احتمال دارد كه به سندروم تورت مبتلا شوند.
دكتر مرادي ابراز كرد: مهمترين نشانه اختلال سندروم تورت، تيك است. برخي از اين تيك‌ها خيلي خفيف بوده و جلب توجه نمي‌كنند. برخي ديگر بيشتر رخ مي‌دهند و مشخص ترند. اضطراب، هيجان، بيماري يا خستگي اين تيك‌ها را بدتر مي‌كنند. هر چه اين تيك‌ها شديدتر باشند، آزاردهنده‌تر خواهند بود و زندگي اجتماعي و كاري فرد را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهند.اين فوق تخصص درد در پاسخ به اين پرسش كه " دوره و روند سندروم تورت چگونه چيست "، گفت: تيك‌ها پس از ايجاد شدن در طول زمان با نوع، فركانس، مكان و شدت متفاوت ظاهر مي‌شوند. اولين علائم معمولا در ناحيه سر و گردن رخ مي‌دهد و ممكن است به عضلات تنه و اندام برسد. تيك‌هاي حركتي به طور كلي قبل از تيك‌هاي صوتي پيش مي‌آيند و تيك‌هاي ساده اغلب قبل از تيك‌هاي پيچيده هستند.وي ادامه داد: اكثر بيماران مبتلا به اين سندروم قبل از سال‌هاي اواسط نوجواني با اوج شدت تيك و در مراحل پاياني سال‌هاي نوجواني بهبود مي‌يابند. تقريبا 10 تا 15 درصد از كساني كه تحت تاثير بيماري قرار دارند، دوره‌اي پيشرونده يا غير فعال دارند كه تا بزرگسالي به طول مي‌انجامد.دكتر مرادي در پاسخ به اين پرسش كه "سندروم تورت چه تاثيري بر زندگي دارد"، اظهار كرد: سندروم تورت مي‌تواند به ويژه براي كودكي كه تازه مدرسه را شروع كرده بسيارناراحت‌كننده باشد.علاوه بر تيك‌ها دشواري تمركز حواس، بيش فعالي و ديس‌لكسي(خوانش پريشي) در اين كودكان پديده‌هايي معمولي است.اين بيماري مي‌تواند به شدت متغير باشد و از دوره‌هاي سخت تيك‌ها تا دوره‌هايي كه نشانه‌اي از آن ديده نمي‌شود، تغيير يابد. استرس نيز معمولا باعث تحريك علايم اين بيماري مي‌شود.وي افزود: در بسياري از مبتلايان به اين سندروم، نشانه‌هاي بيماري در بزرگسالي از بين مي‌رود. اگر چنين هم نباشد، بسياري مي‌توانند بطوري بر تيك‌هاي خود مسلط شوند كه اطرافيان متوجه آنها نشوند و سپس در خانه اين علايم بروز مي‌كند.بسياري مي‌توانند به رغم داشتن اين بيماري زندگي اجتماعي خوبي داشته باشند. تفاهم پيرامون آن اهميت بسياري در اين زمينه دارد.اين فوق تخصص درد اظهاركرد: معمولا در كساني كه مبتلا به سندروم تورت هستند، انگيزش‌هاي آني ايجاد مي‌شود و آنها از وسواس، اضطراب يا افسردگي رنج مي‌برند. اين بيماري بر هوش يا استعدادهاي اشخاص تاثيري نمي‌گذارد.
وي توضيح داد: بسياري از افراد مبتلا به سندروم تورت مشكلات رفتاري عصبي اضافه‌اي را تجربه مي‌كنند كه اغلب باعث آسيب (حتي بيشتر از تيك‌هاي خودشان) مي‌شوند.اين موارد شامل عدم توجه،بيش فعالي و تكانشي بودن،مشكلات خواندن، نوشتن و رياضي،علائم وسواسي-اجباري است.براي مثال، نگراني در مورد خاك و ميكروب‌ها ممكن است با شستشوي تكراري دست همراه باشد و نگراني‌هايي در مورد اتفاقات بد ممكن است با رفتارهاي روحي مانند شمارش، تكرار، مرتب‌سازي و چيدن وسايل باشد.
دكترمرادي ادامه داد: افراد مبتلا به سندروم تورت همچنين مشكلات مربوط به افسردگي يا اختلالات اضطرابي و همچنين مشكلات ديگر زندگي را گزارش كرده‌اند كه ممكن است يا به طور مستقيم با سندروم تورت ارتباط داشته و يا نداشته باشد.علاوه بر اين، اگرچه بسياري از افراد مبتلا به سندروم تورت در كاهش قابل توجهي در تيك‌هاي حركتي و صوتي در اواخر نوجواني و اوايل جواني نشان مي‌دهند، ولي ممكن است اختلالات مرتبط با مشكلات عصبي را هنوز حفظ كنند.
اين فوق تخصص درد متذكر شد: با توجه به طيف وسيعي از عوارض بالقوه، افرادي كه سندروم را دارند، با دريافت مراقبت‌هاي پزشكي كه برنامه درمان جامعي را ارائه مي‌دهند، بهبود زيادي خواهند داشت.وي توضيح داد كه معمولا افراد مبتلا به بيماري سندروم تورت زندگي سالم و فعالي دارند اما به طور كلي عوارضي كه همراه با اين بيماري ايجاد مي‌شود عبارتند از اختلال بيش فعالي يا كمبود توجه،اختلال وسواس اجباري (OCD)،اختلال طيف اوتيسم، ناتواني يادگيري،اختلالات خواب،اختلالات اضطرابي،افسردگي و ايجاد خشم.دكتر مرادي در پاسخ به اين پرسش كه " آيا سندروم تورت ارثي است "، گفت: شواهد حاصل از مطالعات دوقلوها و خانواده نشان مي‌دهد كه سندروم تورت يك اختلال ارثي است.اگرچه مطالعات اوليه خانوادگي حاكي از يك وراثت اتوزومي غالب است (يك اختلال غالب اتوزومال يكي از مواردي است كه در آن فقط يك نسخه از ژن معيوب، كه از يكي از والدين به ارث رسيده است، براي ايجاد اين اختلال كافي است)، اما مطالعات اخير نشان مي‌دهد كه الگوي وراثتي، بسيار پيچيده‌تر است.اين فوق تخصص درد اظهار كرد: جنسيت فرد نيز در بيان ژن سندروم تورت نقش مهمي دارد. مردان، احتمالا خطر بيشتري براي ابتلا به اختلال تيك دارند. درحاليكه، زنان در معرض خطر بيشتر براي علائم وسواس اجباري هستند.مشاوره ژنتيكي افراد مبتلا به اين سندروم بايد يك بررسي كامل از كليه شرايط بالقوه ارثي در خانواده داشته باشد.وي تشريح كرد: پزشك متخصص در ابتدا پس از تاييد اينكه بيمار تا به حال هر دو نوع تيك حركتي و صوتي را براي حداقل يك سال داشته است، سندروم تورت را تشخيص مي‌دهد.براي بيمار، تشخيص قطعي سندروم تورت فقط زماني است كه علائم در برخي موارد وجود داشته باشد. البته وجود ساير شرايط عصبي نيز مي‌تواند به پزشك معالج در تشخيص اين بيماري كمك كند.دكتر مرادي اضافه كرد: در تشخيص اين بيماري هيچ آزمايش خون يا آزمايشات تصويربرداري مورد نياز نيست. در موارد نادر كه سندروم تورت با اختلالات ديگري همراه مي‌باشد مطالعات خاصي انجام مي‌گيرد كه اين مطالعات عبارتند از تصويربرداري رزونانس مغناطيسي (ام آر آي)، توموگرافي كامپيوتري ( سي تي اسكن )، مطالعات الكتروانسفالوگرام يا همان نوار مغز (EEG) و در برخي موارد برخي آزمايش‌هاي خون.اين فوق تخصص درد مي‌گويد كه درمان تيك‌هاي حركتي و صوتي در مبتلايان به بيماري سندروم تورت بستگي به ميزان تاثير تيك بر فرد و اثرات روحي و اجتماعي آن بر بيمار دارد اما به طور قطعي درمان خاصي براي سندرم تورت موجود نيست. با اين حال اگر تيك باعث آزار فرد يا اختلال در فعاليت‌هاي او نشود، ممكن است تنها نياز به حمايت خوب، آموزش و اطمينان بخشي داشته باشد.وي متذكر شد: در برخي موارد فرد مبتلا به سندروم تورت بايد در مورد درمان تيك مورد نظر با پزشك خود مشورت نمايد كه عبارتند از ايجاد ناراحتي‌هاي شديد و قابل توجه براي فرد، مختل شدن زندگي روزمره و فعاليت‌هاي كودك در مدرسه و بروز انزواي اجتماعي و افسردگي.دكتر مرادي اظهار كرد: روش‌هاي درماني مختلفي معمولا براي فرد مبتلا به سندروم تورت انجام مي‌گيرد كه شامل آموزش خانواده (آموزش نحوه برخورد با فرد مبتلا )، دارو درماني (داروهاي مسدود‌كننده دوپامين اولين خط درمان اختلالات تيك هستند)، رفتار درماني (آموزش وارونه‌سازي عادت) و درمان با جراحي اعصاب است.اين فوق تخصص درد اذعان كرد: اغلب سخت‌ترين قسمت زندگي با مبتلايان به سندروم تورت اين است كه با خجالت و نااميدي در مواجهه با تيك‌هايي كه نمي‌توانيد آنها را كنترل كنيد، مقابله كنيد.وي ادامه داد: در حالي كه از پزشك خود براي درمان كمك مي‌گيريد، مي‌توانيد چند عمل ديگر را براي داشتن احساس بهتر انجام دهيد كه شامل دريافت پشتيباني، فعال ماندن، ريلكس كردن و به خود آموزش دادن است.
دكتر مرادي توضيح داد: در صورت ابتلا به اين سندروم خانواده، دوستان، تيم مراقبت‌هاي بهداشتي يا گروه‌هاي حمايت‌كننده مي‌تواند به شما در حل مشكلات تورت كمك كند و ورزش كنيد نقاشي بكشيد و يا براي انجام كارها داوطلب شويد.اين فعاليت‌ها علايم را در ذهن شما از بين مي‌برد.ريلكس كنيد: يك كتاب بخوانيد، به موسيقي گوش دهيد و مي‌توانيد از فعاليت‌هاي كم اهميت لذت ببريد تا با استرس‌هايي كه مي‌تواند منجر به تيك شود، مقابله كنيد و در مورد وضعيت خود همه چيز را بياموزيد تا بدانيد كه در زماني كه علائم رخ مي‌دهند چه كاري بايد انجام دهيد.
اين فوق تخصص درد عنوان كرد: درمان رفتاري براي مبتلايان به سندروم تورت معمولا توسط يك روانشناس يا يك متخصص آموزش ديده ارائه مي‌شود. دو نوع درمان رفتاري وجود دارد كه تيك را كاهش مي‌دهد كه عبارتنداز تمرين برگرداندن عادت و در معرض قرار گرفتن (ERP).وي ادامه داد: رويكرد تمرين برگرداندن عادت شامل كار كردن روي احساسات پيش آگهي تيك است. مرحله بعدي يافتن راهي جايگزين براي از بين بردن تيك است. روش در معرض قرار گرفتن (ERP) نيز شما را ترغيب مي‌كند تا تيك خود را كنترل كنيد. تكنيك‌هاي مورد استفاده شامل تحمل احساس پيش آگهي بدون انجام تيك تا زماني كه خواسته دروني شما از بين برود.دكتر مرادي گفت: براي درمان سندروم تورت هيچ دارويي وجود ندارد آن را به‌طور كامل درمان نمايد. با اين‌حال، ارائه‌دهنده مراقبت‌هاي بهداشتي شما ممكن است يك يا چند داروي را براي كمك به مديريت علائم فرد تجويز كند مانند هالوپريدول (هالدول)، آريپيپرازول (ابيليفاي)، ريسپريدون (ريسپردال) و يا ساير داروهاي اعصاب كه مي‌توانند به مسدود كردن يا تضعيف گيرنده‌هاي دوپامين در مغز و مديريت تيك كمك كنند.اين فوق تخصص درد ابراز داشت: يكي ديگر از انواع درمان سندروم تورت، تحريك عميق مغز است كه براي افراد مبتلا به تيك شديد در دسترس است. براي افراد مبتلا به سندرم تورت، اثربخشي اين نوع درمان هنوز در دست بررسي است.
وي اضافه كرد: در اين روش ارائه‌دهنده مراقبت‌هاي بهداشتي شما ممكن است دستگاهي را كه با باتري كار مي‌كند در مغز شما كاشت نمايد تا قسمت‌هايي را كه حركت را كنترل مي‌كنند، تحريك نمايد.از طرف ديگر، آنها ممكن است سيم‌هاي الكتريكي را در مغز شما كاشت كنند تا محرك‌هاي الكتريكي را به آن نواحي ارسال كنند.دكتر مرادي در پايان گفت كه روش تحريك عميق مغز براي افرادي كه داراي تيك‌هايي هستند كه درمان آن بسيار دشوار است، مفيد واقع مي‌شود لذا شما بايد با ارائه‌دهنده مراقبت‌هاي بهداشتي خود صحبت كنيد تا در مورد خطرات و مزاياي بالقوه آن براي شما و اينكه آيا اين درمان براي نيازهاي مراقبت‌هاي بهداشتي شما مفيد است يا خير صحبت كنيد.
منبع : آفتاب
- یکشنبه ۲۰ آذر ۰۱ ۱۹:۵۲ ۱۳ بازديد
- ۰ نظر