احمدي‌پور مطرح كرد؛
آيا جهان در پساكرونا با پاندمي بيماريهاي اعصاب و روان روبه‌رو مي‌شود؟
نبايد از اين موضوع كه هيچ فردي مصونيتي در مورد ابتلا به بيماريهاي روانپزشكي ندارد، غافل شويم
عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران گفت: تأثيرات روحي و رواني كرونا، تبعات منفي، بيمارهاي روانپزشكي و اعصاب و روان در جهان پساكرونا را تشديد مي‌كند.
آيا جهان در پساكرونا با پاندمي بيماريهاي اعصاب و روان روبه‌رو مي‌شود؟
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاري آنا از روابط عمومي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران، احمد احمدي‌پور، با اشاره به اينكه هر ساله و همزمان با ۱۰ اكتبر «روز جهاني سلامت روان» در ايران از روز ۱۸ تا بيست و چهارم مهر ماه به عنوان «هفته سلامت روان» نامگذاري شده، خاطر نشان كرد: بدون شك اهميت سلامت روان به قدري زياد است كه يك هفته زماني اندك براي پرداختن به آن است ولي بهانه خوبي براي يادآوري اين نكته بوده كه اهميت سلامت روان كمتر از اهميت سلامت فيزيكي و جسمي ما نيست و در واقع اين دو به هم مرتبط بوده و سلامت هر كدام روي ديگري تاثير مي‌گذارد.
وي افزود: همه ما دوره‌هايي از زندگي را با لحظاتي از غم، اندوه، اضطراب، استرس، خشم و وحشت تجربه كرده‌ايم، اكثر مواقع از آنها عبور كرديم ولي در برخي موارد تحت تأثير آن ها اثراتي جدي در زندگي ما نقش بسته و ما را درگير خودشان كرده است به طور قطع هر چه از سلامت روان بهتري برخوردار باشيم اثرات منفي اين هيجانات و اتفاقات در زندگي شخصي ما كمتر مي‌شود.
استاديار دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران در ادامه اظهار كرد: سلامت روان فقط به معناي عدم وجود بيماري روانپزشكي نيست، چه بسا افرادي كه هيچگونه بيماري روانپزشكي ندارند ولي از سطح سلامت روان خوبي برخوردار نباشند و برعكس فردي دچار بيماري‌اي مانند افسردگي شده باشد ولي وضعيت سلامت روان او نسبت به سايرين بهتر باشد.
احمدي‌پور در مورد تعريف سلامت روان، بيان كرد: مفهوم اين نوع از سلامت يعني اينكه فرد از بيشترين ظرفيت وجودي خودش بهره ببرد، با تغييرات اجباري و عدم قطعيت در زندگي كنار بيايد، و نقش فعال و پر رنگي در بين دوستان، خانواده، محل كار و جامعه داشته باشد، سعي در ايجاد و تداوم روابط خوب با ديگران كند، نقشي مولد در جامعه داشته باشد و بتواند هيجانات مثبت يا منفي خودش را شناسايي، بيان و مديريت كند. سلامت روان مانند سلامت فيزيكي يك مسئله ثابت و تغيير نيافتني نيست و نمي‌توان هميشه در يك وضعيت خوب از سلامت باقي ماند به اين دليل كه شرايط زندگي و محيط پيراموني‌مان ثابت نيست.
وي گفت: سالجاري نيز مانند سال گذشته دنيا درگير و آلوده به ويروس كرونا بوده و اين پاندمي ناگهاني، جهانيان را به بهت وحشت زدگي فراخواند، ارتباطات اجتماعي افراد كم شد، منابع حمايتي براي آرامش و سلامت رواني محدود شد، انزواطلبي و قرنطينه‌هاي اجباري رايج شد، درآمدهاي اقتصادي كاهش يافت، فوت افراد مبتلا و شرايط سخت براي سوگواري، بازماندگان را بيشتر از هميشه غمگين كرد، اضطراب از ابتلا و ترس از مرگ افزايش يافت، ذخيره‌هاي انطباقي افراد در مواجهه با شرايط سخت مصرف شد و اين خود نه تنها توانست در اين ايام مشكلات سلامتي روان افراد را زياد كند.
اين استاد دانشگاه ادامه داد: به يقين در زمان پسا كرونا نيز تبعات منفي و بيماريهاي روانپزشكي را بيشتر مي‌كند. سوال مهم اين است كه اگر الان كاري نكنيم آيا جهان با يك پاندمي ديگر ولي اين بار نه يك بيماري عفوني بلكه بيماري هاي اعصاب و روان روبرو نخواهد شد؟
احمدي‌پور با اشاره به اينكه شعار سالجاري «سلامت روان در جهاني نابرابر» به مقوله مهم نابرابري سرويس دهي سلامت روان به افراد نيازمند در دنيا و توزيع ناعادلانه برخوردار نيست در بيانيه فدراسيون جهاني ذكر شده حدود ۷۵ تا ۹۵ درصد افراد با اختلالات روانپزشكي در كشورهاي با درآمد كم يا متوسط دسترسي خوبي به اين سرويس ها ندارند و حتي در كشورهاي پر درآمد هم اوضاع خيلي بهتر از سايرين نيست. شايد يكي از دلايل آن تخصيص بودجه نامتناسب به سلامت روان نسبت به بودجه كلي سلامت باشد.
وي افزود: مسئله مهم ديگر وجود برچسب يا انگ روي بيماران و بيماريهاي روانپزشكي است. اين برچسب ها نه تنها اثرات منفي روي سلامت روان مي گذارند كه مي‌توانند همان اثرات منفي را روي سلامت فيزيكي افراد نيز بگذارند. باعث مي‌شود افراد نسبت به علائم شان حس بدتري پيدا كنند و سبب مي شود جامعه قضاوت گر روي فرصتهاي تحصيلي، شغلي، خانوادگي و روابط اين افراد محدوديت بگذارد و اين ظلميست كه به اين افراد روا داشته مي‌شود.
اين روانپزشك ادامه داد: گاهي از اين موضوع كه هيچ فردي مصونيتي در مورد ابتلا به بيماريهاي روانپزشكي ندارد، غافل مي‌شويم و چه بسا هر زمان مشابه هر مريضي ديگري ما هم دچار اين مدل از بيماري‌ها شويم و خودمان را در چاهي از انزوا و مورد قضاوت شدن مي‌بينيم كه خود آن را حفر كرده بوديم. اگر قرار است شعار دهيم؛ سلامت روان براي همه؛ تمام افراد حقيقي و حقوقي بايد براي سلامت روان تلاش كنند. امروز ديگر زماني نيست كه بيماران وانپزشكي را از بيمارستان‌ها و جامعه طرد كنيم و آنها را در بيمارستان ها و موسسات مخصوص، بستري يا نگهداري كنيم.
استاديار دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران در پايان اظهار كرد: همان‌طور كه روانپزشكي چيزي جداي از پزشكي نيست بيماران روانپزشكي نيز جداي از بقيه بيماران نيستند. آنها حق دارند در بيمارستان‌هاي عمومي بخش بستري داشته باشند و درمان شوند، حق بازگشت به جامعه و انتخاب شغل و ازدواج و صاحب فرزند شدن را دارند. نبايد اثرات اين نابرابري ها در بدتر شدن وضعيت سلامت روان افراد و جامعه ادامه يابد و همه بايد تلاش و حمايت كنيم زيرا همه به سلامت روان نيازمنديم.
- شنبه ۱۷ مهر ۰۰ ۱۵:۵۷ ۲۰ بازديد
- ۰ نظر